ابرو مهمترین بخش از زیبایی صورت است و در ارتباط با افراد، نگاهها خیلی سریع به این قسمت معطوف میشود. ریزش ابرو میتواند دلایل مختلفی داشته باشد، از عوامل ژنتیکی گرفته تا بیماریهای پوستی و حتی استرس. اگر شما هم از ریزش ابروهایتان رنج میبرید، جای نگرانی نیست. در این مقاله از مجله صندلی، دلایل و روشهای درمان قطعی این اتفاق را بررسی خواهیم کرد. همچنین به روشهای درمان ریختن ابرو میپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.
ریزش ابرو چیست و چه زمانی میتوان گفت فرد دچار ریزش ابرو شده است؟
به طور طبیعی، هر روز چند تار مو از ابرو میریزد. این ریزش طبیعی است و جای نگرانی ندارد. معمولاً روزانه ۵ تا ۱۰ تار مو از ابرو میریزد. اگر ریزش بیش از این مقدار باشد، آن وقت میتوان گفت فرد دچار ریزش ابرو شده است.
دلایل اصلی ریزش ابرو
ریزش ابرو میتواند دلایل مختلفی اعم از بالارفتن سن، اختلال هورمونی، نشانهای از یک بیماری جدی، کمبود مواد مغذی، داروهایی که مصرف میکنید، استرس و غیره داشته باشد. پیداکردن ریشه اصلی این مشکل اولین قدمی است که باید بردارید. با مراجعه به پزشک عوامل خیلی سریع شناخته میشوند و مراحل درمان آغاز خواهد شد. در ادامه این مطلب تمام دلایلی که میتوانند باعث شوند ابروها بریزند، بررسی میکنیم.
پیری
پیری یکی از دلایل اصلی ریزش ابرو است. با افزایش سن، فولیکولهای مو ضعیفتر میشوند و بهراحتی میریزند. این امر اغلب منجر به نازک شدن و ریختن ابرو میشود. ریختن ابرو در پیری معمولاً بهتدریج اتفاق میافتد و ممکن است سالها طول بکشد تا قابلتوجه شود. برخی از افراد ممکن است متوجه ریزش موی ابرو در یک طرف صورت قبل از طرف دیگر شوند. در موارد نادر، این مسئله در پیری میتواند بسیار شدید باشد و منجر به ازدستدادن کامل ابرو شود.
مشکلات هورمونی
مشکلات هورمونی میتوانند یکی دیگر از دلایل ریختن ابروها باشند. هورمونها نقش مهمی در رشد و سلامت مو دارند. عدم تعادل هورمونی میتواند باعث شود که فولیکولهای مو بهدرستی فعالیت نکنند و موهای ابرو نازک شوند یا ریخته شوند. پرکاری تیروئید، کمکاری تیروئید، سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS)، بارداری و شیردهی مهمترین عوامل اختلال در هورمونها هستند.
بیماری های پوستی
بیماریهای پوستی میتوانند به دلایل مختلفی باعث کاهش ابروها شوند. در برخی موارد، این بیماریها باعث التهاب و تحریک پوست میشوند که میتواند رشد مو را مختل کند. در موارد دیگر، بیماریهای پوستی میتوانند باعث آسیب مستقیم به فولیکولهای مو شوند که باعث ریزش مو میشود. آلوپسی آره آتا، اگزما، پسوریازیس و درماتیت تماسی از بیماریهای مؤثر هستند.
بیماری های خودایمنی
بیماریهای خودایمنی زمانی خود را نشان میدهند که سیستم ایمنی بهاشتباه به سلولهای بدن خود حمله کند. در برخی موارد ممکن است سیستم ایمنی به سلولهای سالمی که به رشد مو کمک میکنند حمله کند. این اتفاق میتواند منجر به نازک شدن مو، ریزش سکهای ابرو یا ریزش کامل تارهای ابرو شود.آلوپسی ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)، تیروئیدیت هاشیموتو، پسوریازیس و فیبرومیالژیا مهمترین بیماریهایی هستند که میتوانند عامل این اتفاق باشند.
تیروئید
غده تیروئید هورمونهایی تولید میکند که بر بسیاری از فرآیندهای بدن، از جمله رشد و ترمیم مو تأثیر میگذارد. کمکاری تیروئید و پرکاری تیروئید هر دو میتوانند باعث ریزش تارهای مو و ابرو شوند.
بارداری و زایمان
تغییرات هورمونی که در دوران بارداری و زایمان رخ میدهد، میتواند بر رشد مو تأثیر بگذارد. در دوران بارداری، سطح هورمونهای استروژن و پروژسترون افزایش مییابد. این هورمونها میتوانند به رشد مو کمک کنند. بااینحال، پس از زایمان، سطح این هورمونها بهسرعت کاهش مییابد. این کاهش ناگهانی هورمونها ممکن است ریختن تارهای ابرو را درپی داشته باشد.
استرس
استرس و اضطراب میتوانند نقش مهمی در ریزش ابرو داشته باشند. زمانی که شما تحت استرس قرار میگیرید، بدن هورمونهای خاصی مانند کورتیزول تولید میکند. این هورمونها میتوانند به فولیکولهای مو آسیب برسانند و باعث ریزش مو شوند. ریزش موی ناشی از استرس بهعنوان ریزش موی تلوژن افلوویوم شناخته میشود. این نوع ریزش معمولاً در عرض چند ماه پس از یک رویداد استرسزا شروع میشود و میتواند چندین ماه طول بکشد تا رشد مو دوباره شروع شود.
همچنین استرس و اضطراب میتوانند نقش دیگری نیز در ریختن ابرو داشته باشند. بهعنوانمثال، استرس میتواند باعث کندن موی ابرو شود که بهعنوان تریکوتیلومانیا شناخته میشود. تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی است که باعث میشود افراد به طور ناخودآگاه موهای خود را بکشند.
استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی
استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی مانند ریمل ابرو میتواند به موهای ابرو آسیب برساند و یکی از عوامل ریزش ابروها است. این امر بهویژه در مورد لوازم آرایشی نامناسب یا غیراستاندارد صادق است.
برخی از مواد آرایشی که میتوانند باعث ریختن ابرو شوند عبارتاند از:
- مواد شیمیایی تحریککننده: برخی از مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایشی میتوانند باعث تحریک پوست و فولیکولهای مو شوند. این تحریک میتواند منجر به ریزش مو شود
- فلزات سنگین: گروهی از لوازم آرایشی ممکن است حاوی فلزات سنگین مانند جیوه، آرسنیک و کادمیوم باشند. این فلزات میتوانند برای بدن مضر باشند و میتوانند باعث ریزش مو شوند
- رنگدانهها: رنگدانه های موجود در بعضی لوازم آرایشی میتوانند باعث حساسیت پوست شوند. این حساسیت میتواند منجر به ریزش مو شود
شیمی درمانی
شیمی درمانی یک روش درمانی برای مبارزه با سرطان است که از داروهای شیمیایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده میکند. این داروها میتوانند به سلولهای سالم نیز آسیب برسانند، از جمله فولیکولهای مو. ریزش مو یکی از عوارض جانبی شایع شیمی درمانی است. این ریزش مو میتواند در هر قسمت از بدن، از جمله ابرو رخ دهد. نوع داروهای شیمی درمانی که استفاده میشود، دوز داروها و مدت زمان درمان میتواند بر میزان ریزش تأثیر بگذارد.
مشکلات تغذیهای
یک رژیم غذایی سالم و متعادل برای سلامت عمومی بدن، از جمله سلامت موها ضروری است. کمبود برخی مواد مغذی میتواند باعث ریزش مو، از جمله ریزش ابرو شود. اگر با این مشکل دستوپنجه نرم میکنید حتماً به رژیم غذاییتان دقت داشته باشید و مطمئن شوید که ویتامین، مواد معدنی، پروتئین و … راه به میزان کافی دریافت میکنید.
روش های پیشگیری از ریزش ابرو کدامند؟
برای پیشگیری از ریزش ابرو، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- رژیم غذایی سالمی داشته باشید: مطمئن شوید که بهاندازه کافی از مواد مغذی ضروری مانند ویتامینها، مواد معدنی، و پروتئین در رژیم غذایی خود دریافت میکنید
- از استرس خود کم کنید: استرس میتواند باعث ریزش مو شود؛ بنابراین، سعی کنید استرس خود را مدیریت کنید
- از محصولات آرایشی موی ملایم استفاده کنید: محصولات آرایشی موی قوی میتوانند به فولیکولهای مو آسیب برسانند و باعث ریزش مو شوند
- از برداشتن بیش از حد ابروها خودداری کنید: برداشتن بیش از حد ابروها میتواند باعث ریزش مو شود
- اگر دارویی مصرف میکنید که باعث ریزش مو میشود، با پزشک خود در مورد گزینههای جایگزین صحبت کنید
چگونه ریزش ابرو را درمان کنیم؟
درمان ریزش ابرو به علت آن بستگی دارد. اگر ریختن ابرو ناشی از عوامل هورمونی، ژنتیکی، یا خودایمنی باشد، ممکن است درمان پزشکی لازم باشد. اگر ناشی از استرس، کمبود مواد مغذی، یا استفاده از محصولات آرایشی موی قوی باشد، ممکن است درمان خانگی مؤثر باشد.
درمان خانگی ریزش ابرو
در اینجا چند درمان خانگی برای ریزش ابرو آورده شده است:
- روغنهای گیاهی: روغنهای گیاهی مانند روغن نارگیل، روغن جوجوبا، و روغن رزماری میتوانند به تقویت فولیکولهای مو و جلوگیری از ریزش مو کمک کنند. برای استفاده از روغنهای گیاهی، چند قطره روغن را روی انگشتان خود بمالید و آن را بهآرامی روی ابروها ماساژ دهید
- ماساژ: ماساژ ابرو میتواند به تحریک فولیکولهای مو و بهبود گردش خون کمک کند. برای ماساژ ابرو، انگشتان خود را روی ابروها قرار دهید و بهآرامی آنها را به سمت بالا و بیرون بکشید
- ویتامینها و مواد معدنی: کمبود ویتامینها و مواد معدنی مانند آهن، روی، بیوتین، و ویتامین D میتواند باعث ریزش مو شود. برای اطمینان از دریافت مقادیر کافی از این مواد مغذی، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و از مکملهای غذایی استفاده کنید
دارو درمانی ریزش ابرو
اگر ریزش ابرو ناشی از عوامل هورمونی، ژنتیکی، یا خودایمنی باشد، ممکن است درمان پزشکی لازم باشد. در اینجا چند درمان پزشکی برای آورده شده است:
- محلول ماینوکسیدیل: محلول ماینوکسیدیل یک داروی موضعی است که برای درمان ریزش مو استفاده میشود. این دارو میتواند به تحریک رشد مو کمک کند
- داروهای خوراکی: برخی از داروهای خوراکی مانند فیناستراید و دوتاستراید نیز میتوانند برای درمان ریزش مو استفاده شوند. این داروها میتوانند به کاهش تولید DHT، کمک کنند
- کاشت ابرو: کاشت ابرو یک روش جراحی است که میتواند برای پر کردن مناطق خالی ابرو استفاده شود. در این روش، فولیکولهای مو از ناحیه دیگری از بدن به ناحیه ابرو پیوند زده میشوند
چه زمانی برای ریزش ابرو باید به پزشک مراجعه کنیم؟
ریزش ابرو شدید یا ناگهانی، ریختن یک ناحیه خاص از ابرو و ریزش همراه با علائمی مانند تغییرات پوستی، یا تغییرات هورمونی باشد، ممکن است نشانه یک بیماری زمینهای جدی باشد. بهتر است در چنین شرایطی فوراً به پزشک مراجعه کنید تا بررسی شود علت ریختن ابرو چیست؟
جمعبندی
در این مطلب صندلی به این سوال پرداختیم که چرا ابروها میریزند؟ و درمان ریزش ابرو در خانه و درمان حرفهای را بررسی کردیم. اگر شما هم در این باره تجربهای دارید، لطفا با ما به اشتراک بگذارید.